۞ وَإِذَا

وَقَعَ

ٱلۡقَوۡلُ

عَلَيۡهِمۡ

أَخۡرَجۡنَا

لَهُمۡ

دَآبَّةٗ

مِّنَ

ٱلۡأَرۡضِ

تُكَلِّمُهُمۡ

أَنَّ

ٱلنَّاسَ

كَانُواْ

بِـَٔايَٰتِنَا

لَا

يُوقِنُونَ

٨٢

. E kur kundër tyre do të bëhet fjala (e dënimit) realitet. Ne do t’u nxjerrim një shtazë nga toka që do t’u flasë (ose do t’i lëndojë), sepse njerëzit nuk ishin të bindur në argumentet Tona.