وَلَقَدۡ

أَتَوۡاْ

عَلَى

ٱلۡقَرۡيَةِ

ٱلَّتِيٓ

أُمۡطِرَتۡ

مَطَرَ

ٱلسَّوۡءِۚ

أَفَلَمۡ

يَكُونُواْ

يَرَوۡنَهَاۚ

بَلۡ

كَانُواْ

لَا

يَرۡجُونَ

نُشُورٗا

٤٠

Ata (kurejshitët) kaluan buzë fshatit, i cili ishte gurëzuar me atë shiun (gurëzim prej së larti) e shëmtuar, po a nuk janë ata, të cilët e panë atë? Jo, nuk e vëhtruan, sepse ata ishin të tillë, të cilët nuk shpresonin në ringjallje.