۞ وَتَرَى

ٱلشَّمۡسَ

إِذَا

طَلَعَت

تَّزَٰوَرُ

عَن

كَهۡفِهِمۡ

ذَاتَ

ٱلۡيَمِينِ

وَإِذَا

غَرَبَت

تَّقۡرِضُهُمۡ

ذَاتَ

ٱلشِّمَالِ

وَهُمۡ

فِي

فَجۡوَةٖ

مِّنۡهُۚ

ذَٰلِكَ

مِنۡ

ءَايَٰتِ

ٱللَّهِۗ

مَن

يَهۡدِ

ٱللَّهُ

فَهُوَ

ٱلۡمُهۡتَدِۖ

وَمَن

يُضۡلِلۡ

فَلَن

تَجِدَ

لَهُۥ

وَلِيّٗا

مُّرۡشِدٗا

١٧

Dhe ti e shihje diellin kur lindte bartej prej shpellës së tyre nga ana e djathtë, e kur perëndonte largohej nga ata nga ana e majtë, e ata ishin në një vend të gjerë të saj. Kjo ishte një nga argumentet e All-llahut. Atë që e udhëzon All-llahu, ai vërtet është udhëzuar, e atë që e humb, ti nuk do të gjejsh për të ndihmës që do ta udhëzonte.