۞ وَٱتۡلُ

عَلَيۡهِمۡ

نَبَأَ

نُوحٍ

إِذۡ

قَالَ

لِقَوۡمِهِۦ

يَٰقَوۡمِ

إِن

كَانَ

كَبُرَ

عَلَيۡكُم

مَّقَامِي

وَتَذۡكِيرِي

بِـَٔايَٰتِ

ٱللَّهِ

فَعَلَى

ٱللَّهِ

تَوَكَّلۡتُ

فَأَجۡمِعُوٓاْ

أَمۡرَكُمۡ

وَشُرَكَآءَكُمۡ

ثُمَّ

لَا

يَكُنۡ

أَمۡرُكُمۡ

عَلَيۡكُمۡ

غُمَّةٗ

ثُمَّ

ٱقۡضُوٓاْ

إِلَيَّ

وَلَا

تُنظِرُونِ

٧١

Lexoju atyre ngjarjen e Nuhut, kur i tha popullit të vet: “O populli im, nëse u vjen rëndë qëndrimi im më mesin tuaj, përkujtimet e mia me ajetet e All-llahut, e unë iu kam mbështetur vetëm All-llahut, ju vendosni për qëllimin tuaj, thirrni në ndihmë edhe zotat tuaj, e mos e mbani fshehtë, dhe zbatoni atë kundër meje e mos pritni.