وَنَادَىٰ

نُوحٞ

رَّبَّهُۥ

فَقَالَ

رَبِّ

إِنَّ

ٱبۡنِي

مِنۡ

أَهۡلِي

وَإِنَّ

وَعۡدَكَ

ٱلۡحَقُّ

وَأَنتَ

أَحۡكَمُ

ٱلۡحَٰكِمِينَ

٤٥

Nuhu e luti Zotin e vet, duke thënë: “O, Zoti im, djali im është i familjes sime, e premtimi Yt është isaktë, ndërsa Ti je më idrejti i të drejtëve!”