وَدَاوُۥدَ

وَسُلَيۡمَٰنَ

إِذۡ

يَحۡكُمَانِ

فِي

ٱلۡحَرۡثِ

إِذۡ

نَفَشَتۡ

فِيهِ

غَنَمُ

ٱلۡقَوۡمِ

وَكُنَّا

لِحُكۡمِهِمۡ

شَٰهِدِينَ

٧٨

(Përkjto) Davudin e Sulejmanin kur pleqëronin për çëshjen e bimës (mbjelljes) të cilën delet e ati populli e kishin kullotur natën, e Ne ishim përcjellës të gjykimit të tyre.