وَلَمَّآ

أَن

جَآءَتۡ

رُسُلُنَا

لُوطٗا

سِيٓءَ

بِهِمۡ

وَضَاقَ

بِهِمۡ

ذَرۡعٗاۖ

وَقَالُواْ

لَا

تَخَفۡ

وَلَا

تَحۡزَنۡ

إِنَّا

مُنَجُّوكَ

وَأَهۡلَكَ

إِلَّا

ٱمۡرَأَتَكَ

كَانَتۡ

مِنَ

ٱلۡغَٰبِرِينَ

٣٣

E pasi të dërguarit tonë i erdhën Lutit, ai për shkak të tyre u shqetësua dhe u ngushtua, po ata i thanë: “Mos ke frikë, as ms u pikëllo, ne të shpëtojmë ty dhe familjen tënde, përveç gruas sate që do të mbetet me të dënuarit”.