وَإِذۡ

يَرۡفَعُ

إِبۡرَٰهِـۧمُ

ٱلۡقَوَاعِدَ

مِنَ

ٱلۡبَيۡتِ

وَإِسۡمَٰعِيلُ

رَبَّنَا

تَقَبَّلۡ

مِنَّآۖ

إِنَّكَ

أَنتَ

ٱلسَّمِيعُ

ٱلۡعَلِيمُ

١٢٧

Edhe kur Ibrahimi dhe Ismaili, duke i ngritur themelet e shtëpisë (Qabes luteshin): “Zoti ynë, pranoje prej nesh, se me të vërtetë Ti je që dëgjon dhe di!”