وَمَا

كَانَ

ٱسۡتِغۡفَارُ

إِبۡرَٰهِيمَ

لِأَبِيهِ

إِلَّا

عَن

مَّوۡعِدَةٖ

وَعَدَهَآ

إِيَّاهُ

فَلَمَّا

تَبَيَّنَ

لَهُۥٓ

أَنَّهُۥ

عَدُوّٞ

لِّلَّهِ

تَبَرَّأَ

مِنۡهُۚ

إِنَّ

إِبۡرَٰهِيمَ

لَأَوَّٰهٌ

حَلِيمٞ

١١٤

Edhe lutja e Ibrahimit për babain e vet nuk ishte tjetër, pos për shkak të një premtimi që ia pat premtuar atij, e kur iu bë e qartë se ai ishte armik i All-llahut, u largua prej tij. S’ka dyshim, Ibrahimi ishte shumë i ndieshëmë dhe i butë.