فَإِنۡ

أَعۡرَضُواْ

فَمَآ

أَرۡسَلۡنَٰكَ

عَلَيۡهِمۡ

حَفِيظًاۖ

إِنۡ

عَلَيۡكَ

إِلَّا

ٱلۡبَلَٰغُۗ

وَإِنَّآ

إِذَآ

أَذَقۡنَا

ٱلۡإِنسَٰنَ

مِنَّا

رَحۡمَةٗ

فَرِحَ

بِهَاۖ

وَإِن

تُصِبۡهُمۡ

سَيِّئَةُۢ

بِمَا

قَدَّمَتۡ

أَيۡدِيهِمۡ

فَإِنَّ

ٱلۡإِنسَٰنَ

كَفُورٞ

٤٨

Nëse ata (idhujtarët) refuzojnë, Ne nuk të kemi dëruar ty rojë të tyre, ti ke për obligim vetëm komunikimin. Vërtet, kur Ne i dhurojmë njeriut nga ana Jonë ndonjë të mirë, ai gëzohet për të, e kur i godet ndonjë e keqe, që e ka merituar vetë, atëherë njeriu është përbuzës.