ثُمَّ

بَدَّلۡنَا

مَكَانَ

ٱلسَّيِّئَةِ

ٱلۡحَسَنَةَ

حَتَّىٰ

عَفَواْ

وَّقَالُواْ

قَدۡ

مَسَّ

ءَابَآءَنَا

ٱلضَّرَّآءُ

وَٱلسَّرَّآءُ

فَأَخَذۡنَٰهُم

بَغۡتَةٗ

وَهُمۡ

لَا

يَشۡعُرُونَ

٩٥

Mandej e zqvendësuam të keqen me të mirën derisa u shumuan ato (të mirat) e thanë: “Pridërit tanë i pat goditur skamja e mjerimi” (ky është rregull natyror, po ata nuk falënderuan). Atëherëbefas i dënuam pa e vërejtur ata.