وَيَدۡعُ

ٱلۡإِنسَٰنُ

بِٱلشَّرِّ

دُعَآءَهُۥ

بِٱلۡخَيۡرِۖ

وَكَانَ

ٱلۡإِنسَٰنُ

عَجُولٗا

١١

Njeriu (e tepron) lutet për keq, ashtu sikurse lutet për mirë, (po Zoti nuk e pranon lutjen e tij për keq); njeriu (nga vetë natyra e tij) është i ngutshëm.