لَّقَد

تَّابَ

ٱللَّهُ

عَلَى

ٱلنَّبِيِّ

وَٱلۡمُهَٰجِرِينَ

وَٱلۡأَنصَارِ

ٱلَّذِينَ

ٱتَّبَعُوهُ

فِي

سَاعَةِ

ٱلۡعُسۡرَةِ

مِنۢ

بَعۡدِ

مَا

كَادَ

يَزِيغُ

قُلُوبُ

فَرِيقٖ

مِّنۡهُمۡ

ثُمَّ

تَابَ

عَلَيۡهِمۡۚ

إِنَّهُۥ

بِهِمۡ

رَءُوفٞ

رَّحِيمٞ

١١٧

Voorzeker, Allah heeft het berouw van de Profeet aanvaard en van de Uitgewekenen en de Helpers die hem volgden in het uur van de nood, nadat de herten van een groep van hen bijna geneigd was (zich af te wenden), daarna aanvaardde Hij hun berouw. Voorwaar, Hij is voor hen Meest Genadig, Meest Barmhartig.