ثُمَّ

أَنزَلَ

عَلَيۡكُم

مِّنۢ

بَعۡدِ

ٱلۡغَمِّ

أَمَنَةٗ

نُّعَاسٗا

يَغۡشَىٰ

طَآئِفَةٗ

مِّنكُمۡۖ

وَطَآئِفَةٞ

قَدۡ

أَهَمَّتۡهُمۡ

أَنفُسُهُمۡ

يَظُنُّونَ

بِٱللَّهِ

غَيۡرَ

ٱلۡحَقِّ

ظَنَّ

ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ

يَقُولُونَ

هَل

لَّنَا

مِنَ

ٱلۡأَمۡرِ

مِن

شَيۡءٖۗ

قُلۡ

إِنَّ

ٱلۡأَمۡرَ

كُلَّهُۥ

لِلَّهِۗ

يُخۡفُونَ

فِيٓ

أَنفُسِهِم

مَّا

لَا

يُبۡدُونَ

لَكَۖ

يَقُولُونَ

لَوۡ

كَانَ

لَنَا

مِنَ

ٱلۡأَمۡرِ

شَيۡءٞ

مَّا

قُتِلۡنَا

هَٰهُنَاۗ

قُل

لَّوۡ

كُنتُمۡ

فِي

بُيُوتِكُمۡ

لَبَرَزَ

ٱلَّذِينَ

كُتِبَ

عَلَيۡهِمُ

ٱلۡقَتۡلُ

إِلَىٰ

مَضَاجِعِهِمۡۖ

وَلِيَبۡتَلِيَ

ٱللَّهُ

مَا

فِي

صُدُورِكُمۡ

وَلِيُمَحِّصَ

مَا

فِي

قُلُوبِكُمۡۚ

وَٱللَّهُ

عَلِيمُۢ

بِذَاتِ

ٱلصُّدُورِ

١٥٤

Toen liet Hij na de ramp een vreedzame slaap over jullie neerdalen waardoor een groep van jullie bevangen werd, en een groep maakte zichzelf bang door op onterechte wijze over Allah te denken, denkend volgens de onwetendheid, zeggend: "Hebben wij over de zaak iets te zeggen?" Zeg (O, Moehammad): "Voorwaar, de zaak behoort geheel aan Allah toe." Zij verbergen in hun zielen wat zij jou niet laten merken. Zij zeggen: "Hadden wij maar over de zaak iets te zeggen, dan zouden wij hier niet gedood worden." Zeg (O Moehammad): "Al waren jullie in jullie huizen gebleven: degenen voor wie de dood bepaald was, zouden naar hun rustplaatsen vertrokken zijn." (Dit is) opdat Allah dat wat in jullie binnensten is op de proef stelt, en opdat Hij reinigt wat in jullie harten is. En Allah is op de hoogte van het bimenste van de harten.