مَّآ

أَفَآءَ

ٱللَّهُ

عَلَىٰ

رَسُولِهِۦ

مِنۡ

أَهۡلِ

ٱلۡقُرَىٰ

فَلِلَّهِ

وَلِلرَّسُولِ

وَلِذِي

ٱلۡقُرۡبَىٰ

وَٱلۡيَتَٰمَىٰ

وَٱلۡمَسَٰكِينِ

وَٱبۡنِ

ٱلسَّبِيلِ

كَيۡ

لَا

يَكُونَ

دُولَةَۢ

بَيۡنَ

ٱلۡأَغۡنِيَآءِ

مِنكُمۡۚ

وَمَآ

ءَاتَىٰكُمُ

ٱلرَّسُولُ

فَخُذُوهُ

وَمَا

نَهَىٰكُمۡ

عَنۡهُ

فَٱنتَهُواْۚ

وَٱتَّقُواْ

ٱللَّهَۖ

إِنَّ

ٱللَّهَ

شَدِيدُ

ٱلۡعِقَابِ

٧

Wat Allah ook aan buit aan Zijn Boodschapper gegeven heeft, afkomstig van de bewoners van de steden; het is voor Allah en de Boodschapper; en de verwant; en de wezen; en de armen; en de reiziger zonder proviand, zodat deze (rijkdom) niet rondgaat onder de rijken van jullie. En wat de Boodschapper jullie geeft, neemt dat; maar wat Hij jullie verbiedt, onthoudt jullie daarvan. En vreest Allah: voorwaar, Allah is hard in de bestraffing.