وَإِذَآ

أَنۡعَمۡنَا

عَلَى

ٱلۡإِنسَٰنِ

أَعۡرَضَ

وَنَـَٔا

بِجَانِبِهِۦ

وَإِذَا

مَسَّهُ

ٱلشَّرُّ

كَانَ

يَـُٔوسٗا

٨٣

Quando colmiamo l’uomo di favori, si sottrae e si allontana ¹ ; quando invece lo coglie sventura, si dispera.