ثم لم تكن فتنتهم الا ان قالوا والله ربنا ما كنا مشركين ٢٣
ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّآ أَن قَالُوا۟ وَٱللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ ٢٣
ثُمَّ
لَمْ
تَكُنْ
فِتْنَتُهُمْ
اِلَّاۤ
اَنْ
قَالُوْا
وَاللّٰهِ
رَبِّنَا
مَا
كُنَّا
مُشْرِكِیْنَ
۟
3
[ ثُمَّ لَمْ تَكُنْ فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَنْ قَالُوا وَاللَّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ (٢٣) ] پاشان عاقیبه‌ت و سه‌ره‌نجامی كوفریان، یان حوججه‌و به‌ڵگه‌و بیانویان، یان قسه‌كردنیان هیچ شتێك نه‌بوو ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێ كه‌ به‌درۆ سوێند ئه‌خۆن ئه‌ی په‌روه‌ردگار سوێند به‌خوای گه‌وره‌ ئێمه‌ موشریك نه‌بووینه‌و شه‌ریكمان بۆ خوای گه‌وره‌ بڕیار نه‌داوه‌.