وَقَالُوْا
مَا
لَنَا
لَا
نَرٰی
رِجَالًا
كُنَّا
نَعُدُّهُمْ
مِّنَ
الْاَشْرَارِ
۟ؕ
[ وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرَارِ (٦٢) ] دۆزه‌خیه‌كان ئه‌ڵێن ئه‌وه چیه بۆ پیاوانێك نابینین كه فه‌قیری باوه‌ڕدارانن له دونیا ئێمه وامان ئه‌زانی كه ئه‌وانه له‌كه‌سه زۆر خراپه‌كارانن بۆ ئێستا له دۆزه‌خدا نین وه‌كو (عه‌ممارو خه‌باب و صوهه‌یب و بیلال و یاسر)و ئه‌وانه.