وكان في المدينة تسعة رهط يفسدون في الارض ولا يصلحون ٤٨
وَكَانَ فِى ٱلْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍۢ يُفْسِدُونَ فِى ٱلْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ ٤٨
وَكَانَ
فِی
الْمَدِیْنَةِ
تِسْعَةُ
رَهْطٍ
یُّفْسِدُوْنَ
فِی
الْاَرْضِ
وَلَا
یُصْلِحُوْنَ
۟
3
[ وَكَانَ فِي الْمَدِينَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ ] له‌و شاره‌یشدا نۆ كه‌س هه‌بوون له‌ ده‌سه‌ڵاتداران كه‌ به‌ راوێژى ئه‌مان (قه‌ددارى كوڕى سالف) وشتره‌كه‌ى سه‌ربڕى [ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ] ئه‌وانه‌ ئاشووبیان ده‌گێڕاو ئاژاوه‌یان له‌سه‌ر زه‌ویدا ئه‌نایه‌وه‌ [ وَلَا يُصْلِحُونَ (٤٨) ] وه‌ هیچ كاتێك چاكسازیان نه‌ئه‌كرد.