إِذۡ

قَالَ

لِأَبِيهِ

يَٰٓأَبَتِ

لِمَ

تَعۡبُدُ

مَا

لَا

يَسۡمَعُ

وَلَا

يُبۡصِرُ

وَلَا

يُغۡنِي

عَنكَ

شَيۡـٔٗا

٤٢

Lorsqu’il dit à son père : “Ô mon cher père ! Pourquoi adores-tu ce qui n’entend ni ne voit, et ne te profite en rien ?