وَإِذَا

طَلَّقۡتُمُ

ٱلنِّسَآءَ

فَبَلَغۡنَ

أَجَلَهُنَّ

فَلَا

تَعۡضُلُوهُنَّ

أَن

يَنكِحۡنَ

أَزۡوَٰجَهُنَّ

إِذَا

تَرَٰضَوۡاْ

بَيۡنَهُم

بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ

ذَٰلِكَ

يُوعَظُ

بِهِۦ

مَن

كَانَ

مِنكُمۡ

يُؤۡمِنُ

بِٱللَّهِ

وَٱلۡيَوۡمِ

ٱلۡأٓخِرِۗ

ذَٰلِكُمۡ

أَزۡكَىٰ

لَكُمۡ

وَأَطۡهَرُۚ

وَٱللَّهُ

يَعۡلَمُ

وَأَنتُمۡ

لَا

تَعۡلَمُونَ

٢٣٢

و هنگامی‌که زنان را طلاق دادید، آنگاه (مدت) عده خود را به پایان رساندند، آنان را از ازدواج با شوهران (سابق) خود باز ندارید، وقتی که به طرز پسندیده‌ای در بین خویش تراضی کنند. این (دستوری است) که هر کس از شما که به الله و روز قیامت ایمان دارد؛ به آن پند داده می‌شود، و این (دستور) برای شما پر برکت‌تر و پاکیزه‌تر است، و الله می‌داند و شما نمی‌دانید.