وَٱتَّقُواْ

يَوۡمٗا

لَّا

تَجۡزِي

نَفۡسٌ

عَن

نَّفۡسٖ

شَيۡـٔٗا

وَلَا

يُقۡبَلُ

مِنۡهَا

عَدۡلٞ

وَلَا

تَنفَعُهَا

شَفَٰعَةٞ

وَلَا

هُمۡ

يُنصَرُونَ

١٢٣

و از روزی بترسید که کسی از کسی هیچ کفایتی نکند و هیچ گونه تاوان و فدیه از او پذیرفته نمی‌شود، و شفاعت او را سود نمی‌دهد، و یاری نمی‌شوند.