رَّبَّنَآ

إِنِّيٓ

أَسۡكَنتُ

مِن

ذُرِّيَّتِي

بِوَادٍ

غَيۡرِ

ذِي

زَرۡعٍ

عِندَ

بَيۡتِكَ

ٱلۡمُحَرَّمِ

رَبَّنَا

لِيُقِيمُواْ

ٱلصَّلَوٰةَ

فَٱجۡعَلۡ

أَفۡـِٔدَةٗ

مِّنَ

ٱلنَّاسِ

تَهۡوِيٓ

إِلَيۡهِمۡ

وَٱرۡزُقۡهُم

مِّنَ

ٱلثَّمَرَٰتِ

لَعَلَّهُمۡ

يَشۡكُرُونَ

٣٧

پروردگارا! من (برخی) از فرزندانم را در وادی (خشک) و بی آب و بی گیاه، نزد خانه گرامی تو ساکن ساختم. پروردگارا! تا نماز را بر پا دارند، پس تو دل‌های (گروهی) از مردم را به آن‌ها مایل بگردان و از میوه‌ها به آن‌ها روزی ده، باشد که آنان سپاس گزارند.