يُبَصَّرُونَهُمۡۚ

يَوَدُّ

ٱلۡمُجۡرِمُ

لَوۡ

يَفۡتَدِي

مِنۡ

عَذَابِ

يَوۡمِئِذِۭ

بِبَنِيهِ

١١

(در حالی‌که) آنان به یکدیگر نشان داده می‌شوند گناهکار (دوست دارد و) آرزو کند خویشتن را از عذاب آن روز باز خرد به فرزندانش.

و زنش و برادرش.

و قبیله‌اش که (همیشه) او را جای و پناه می‌داد.