مَثَلُ

مَا

يُنفِقُونَ

فِي

هَٰذِهِ

ٱلۡحَيَوٰةِ

ٱلدُّنۡيَا

كَمَثَلِ

رِيحٖ

فِيهَا

صِرٌّ

أَصَابَتۡ

حَرۡثَ

قَوۡمٖ

ظَلَمُوٓاْ

أَنفُسَهُمۡ

فَأَهۡلَكَتۡهُۚ

وَمَا

ظَلَمَهُمُ

ٱللَّهُ

وَلَٰكِنۡ

أَنفُسَهُمۡ

يَظۡلِمُونَ

١١٧

مثل آنچه (کافران) در این زندگی دنیا انفاق می‌کنند؛ همانند بادی است که در آن سرمای سخت و سوزانی است که به کشتزار قومی که بر خود ستم کرده‌اند؛ برسد، و آن را نابود سازد. الله به آن‌ها ستم نکرده، بلکه آن‌ها خود بر خویشتن ستم کرده‌اند.