وَأَنذِرۡ

بِهِ

ٱلَّذِينَ

يَخَافُونَ

أَن

يُحۡشَرُوٓاْ

إِلَىٰ

رَبِّهِمۡ

لَيۡسَ

لَهُم

مِّن

دُونِهِۦ

وَلِيّٞ

وَلَا

شَفِيعٞ

لَّعَلَّهُمۡ

يَتَّقُونَ

٥١

و با آن (= قرآن) کسانی را که می‌ترسند به سوی پروردگارشان گرد آیند؛ بیم ده (زیرا که) برایشان (در آن روز) دوست و شفیعی جز او (= خدا) نیست؛ باشد که پرهیزگاری پیشه کنند.