وَقَالَتِ

ٱمۡرَأَتُ

فِرۡعَوۡنَ

قُرَّتُ

عَيۡنٖ

لِّي

وَلَكَۖ

لَا

تَقۡتُلُوهُ

عَسَىٰٓ

أَن

يَنفَعَنَآ

أَوۡ

نَتَّخِذَهُۥ

وَلَدٗا

وَهُمۡ

لَا

يَشۡعُرُونَ

٩

و (آسیه) همسر فرعون گفت: «(این کودک) نور چشم من و توست! او را نکشید، شاید به ما سود بخشد، یا او را به فرزندی گیریم» و آنان (از عاقبت آن) بی‌خبر بودند (و نمی‌فهمیدند).