وَلَقَدۡ

ءَاتَيۡنَا

لُقۡمَٰنَ

ٱلۡحِكۡمَةَ

أَنِ

ٱشۡكُرۡ

لِلَّهِۚ

وَمَن

يَشۡكُرۡ

فَإِنَّمَا

يَشۡكُرُ

لِنَفۡسِهِۦۖ

وَمَن

كَفَرَ

فَإِنَّ

ٱللَّهَ

غَنِيٌّ

حَمِيدٞ

١٢

و به راستی به لقمان حکمت دادیم، (و به او گفتیم) که: شکر الله را به جای آور؛ و هرکس شکر کند تنها به سود خود شکر کرده است، و هر کس که کفران کند، پس بی‌تردید الله بی‌نیاز ستوده است.