إِنَّ

فِي

ذَٰلِكَ

لَذِكۡرَىٰ

لِمَن

كَانَ

لَهُۥ

قَلۡبٌ

أَوۡ

أَلۡقَى

ٱلسَّمۡعَ

وَهُوَ

شَهِيدٞ

٣٧

بی‌گمان در این (سخن) برای صاحب دلان یا آنان که با حضور (خاطر) گوش فرا دهند، پندی است.