قَالُواْ

نَفۡقِدُ

صُوَاعَ

ٱلۡمَلِكِ

وَلِمَن

جَآءَ

بِهِۦ

حِمۡلُ

بَعِيرٖ

وَأَنَا۠

بِهِۦ

زَعِيمٞ

٧٢

گفتند: «پیمانۀ پادشاه را گم کرده‌ایم، و هر کس آن را بیاورد یک بار شتر (جایزه) دارد، و من ضامن این (وعده) هستم.