فَأَمَّا

ٱلۡإِنسَٰنُ

إِذَا

مَا

ٱبۡتَلَىٰهُ

رَبُّهُۥ

فَأَكۡرَمَهُۥ

وَنَعَّمَهُۥ

فَيَقُولُ

رَبِّيٓ

أَكۡرَمَنِ

١٥

پس اما انسان هنگامی که پروردگارش او را بیازماید و او را گرامی دارد و به او نعمت بخشد، (مغرور می‌شود و) می‌گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است».