وَمَرۡيَمَ

ٱبۡنَتَ

عِمۡرَٰنَ

ٱلَّتِيٓ

أَحۡصَنَتۡ

فَرۡجَهَا

فَنَفَخۡنَا

فِيهِ

مِن

رُّوحِنَا

وَصَدَّقَتۡ

بِكَلِمَٰتِ

رَبِّهَا

وَكُتُبِهِۦ

وَكَانَتۡ

مِنَ

ٱلۡقَٰنِتِينَ

١٢

و (نیز) مریم دختر عمران را (مَثَل زده) که شرمگاه خویش را (پاک) نگه داشت، پس ما از روح خود در آن دمیدیم، و (او) کلمات پروردگارش و کتاب‌های او را تصدیق کرد و از فرمانبرداران بود.