وَقَالَ
لِفِتۡيَٰنِهِ
ٱجۡعَلُواْ
بِضَٰعَتَهُمۡ
فِي
رِحَالِهِمۡ
لَعَلَّهُمۡ
يَعۡرِفُونَهَآ
إِذَا
ٱنقَلَبُوٓاْ
إِلَىٰٓ
أَهۡلِهِمۡ
لَعَلَّهُمۡ
يَرۡجِعُونَ
٦٢

و (یوسف) به غلامانش گفت: «سرمایه‌شان را در بار‌هایشان بگذارید، شاید هنگامی‌که به سوی خانوادۀ خود، باز گشتند، آن را بشناسند، شاید باز آیند».

وَقَالَلِفِتۡيَٰنِهِٱجۡعَلُواْبِضَٰعَتَهُمۡفِيرِحَالِهِمۡلَعَلَّهُمۡيَعۡرِفُونَهَآإِذَاٱنقَلَبُوٓاْإِلَىٰٓأَهۡلِهِمۡلَعَلَّهُمۡيَرۡجِعُونَ٦٢