وَإِذَآ

أَذَقۡنَا

ٱلنَّاسَ

رَحۡمَةٗ

مِّنۢ

بَعۡدِ

ضَرَّآءَ

مَسَّتۡهُمۡ

إِذَا

لَهُم

مَّكۡرٞ

فِيٓ

ءَايَاتِنَاۚ

قُلِ

ٱللَّهُ

أَسۡرَعُ

مَكۡرًاۚ

إِنَّ

رُسُلَنَا

يَكۡتُبُونَ

مَا

تَمۡكُرُونَ

٢١

و هنگامی‌که به مردم، پس از رنج (و زیانی) که به آن‌ها رسیده است رحمتی بچشانیم، آنگاه آن‌ها در آیات ما نیرنگ می‌کنند، بگو: الله در نیرنگ زدن سریع‌تر است، بی‌تردید رسولان (= فرشتگان) ما آنچه نیرنگ می‌کنید، می‌نویسند».