لَّا

يَسۡـَٔمُ

ٱلۡإِنسَٰنُ

مِن

دُعَآءِ

ٱلۡخَيۡرِ

وَإِن

مَّسَّهُ

ٱلشَّرُّ

فَيَـُٔوسٞ

قَنُوطٞ

٤٩

انسان (هرگز) از طلب خیر (و نیکی) خسته نمی‌شود، و اگر شر (و بدی) به او برسد، مأیوس و ناامید می‌شود.