فَوَسۡوَسَ

لَهُمَا

ٱلشَّيۡطَٰنُ

لِيُبۡدِيَ

لَهُمَا

مَا

وُۥرِيَ

عَنۡهُمَا

مِن

سَوۡءَٰتِهِمَا

وَقَالَ

مَا

نَهَىٰكُمَا

رَبُّكُمَا

عَنۡ

هَٰذِهِ

ٱلشَّجَرَةِ

إِلَّآ

أَن

تَكُونَا

مَلَكَيۡنِ

أَوۡ

تَكُونَا

مِنَ

ٱلۡخَٰلِدِينَ

٢٠

پس شیطان آن دو را وسوسه کرد، تا آنچه را از شرمگاه‌شان که از آن‌ها پوشیده بود؛ در نظرشان آشکار سازد، و گفت: «پروردگارتان شما را از این درخت نهی نکرده است؛ مگر بخاطر اینکه مبادا (با خوردن آن) فرشته شوید، یا از جاودانان گردید».