يَٰدَاوُۥدُ

إِنَّا

جَعَلۡنَٰكَ

خَلِيفَةٗ

فِي

ٱلۡأَرۡضِ

فَٱحۡكُم

بَيۡنَ

ٱلنَّاسِ

بِٱلۡحَقِّ

وَلَا

تَتَّبِعِ

ٱلۡهَوَىٰ

فَيُضِلَّكَ

عَن

سَبِيلِ

ٱللَّهِۚ

إِنَّ

ٱلَّذِينَ

يَضِلُّونَ

عَن

سَبِيلِ

ٱللَّهِ

لَهُمۡ

عَذَابٞ

شَدِيدُۢ

بِمَا

نَسُواْ

يَوۡمَ

ٱلۡحِسَابِ

٢٦

ای داوود! ما تو را در زمین خلیفه (= فرمانروا) قرار دادیم، پس به حق در میان مردم داوری کن، و از هوای (نفس) پیروی نکن که تو را از راه الله گمراه می‌کند، بی‌گمان کسانی‌که از راه الله گمراه می‌شوند، به خاطر آنکه روز حساب را فراموش کردند، عذاب شدیدی (در پیش) دارند.