قَالَ

رَبِّ

ٱغۡفِرۡ

لِي

وَهَبۡ

لِي

مُلۡكٗا

لَّا

يَنۢبَغِي

لِأَحَدٖ

مِّنۢ

بَعۡدِيٓۖ

إِنَّكَ

أَنتَ

ٱلۡوَهَّابُ

٣٥

گفت: «پروردگارا! مرا ببخش، و به من فرمانروایی عطا فرما که پس از من کسی را سزاوار نباشد، بی‌گمان تو بخشاینده‌ای».