وَإِذَا

تَوَلَّىٰ

سَعَىٰ

فِي

ٱلۡأَرۡضِ

لِيُفۡسِدَ

فِيهَا

وَيُهۡلِكَ

ٱلۡحَرۡثَ

وَٱلنَّسۡلَۚ

وَٱللَّهُ

لَا

يُحِبُّ

ٱلۡفَسَادَ

٢٠٥

او هنگامی‌که روی بر می‌گرداند و می‌رود (و یا به ریاستی می‌رسد) در راه فساد در زمین کوشش می‌کند و کشت و نسل را نابود می‌سازد، و الله فساد و (تباهکاری) را دوست نمی‌دارد.