وَٱذۡكُرۡ

عِبَٰدَنَآ

إِبۡرَٰهِيمَ

وَإِسۡحَٰقَ

وَيَعۡقُوبَ

أُوْلِي

ٱلۡأَيۡدِي

وَٱلۡأَبۡصَٰرِ

٤٥

و (ای پیامبر) به یاد آور، بندگان ما، ابراهیم، و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دست‌های (توانمند) و چشم‌های (بینا).

ما آن‌ها را با خصلت ویژه‌ای که آن یاد سرای آخرت بود، خالص گرداندیم،

و یقیناً آن‌ها نزد ما از بر گزیدگان نیکان بودند.