مَّا

يَلۡفِظُ

مِن

قَوۡلٍ

إِلَّا

لَدَيۡهِ

رَقِيبٌ

عَتِيدٞ

١٨

هیچ سخنی را بر زبان نمی‌آورد، مگر اینکه نزدش مراقبی حاضر (و آماده نوشتن) است.