وَإِنِّي

خِفۡتُ

ٱلۡمَوَٰلِيَ

مِن

وَرَآءِي

وَكَانَتِ

ٱمۡرَأَتِي

عَاقِرٗا

فَهَبۡ

لِي

مِن

لَّدُنكَ

وَلِيّٗا

٥

و به‌راستی که من بعد از (مرگ) خودم از وارثانم بیمناکم، و همسرم نازا (و عقیم) است، پس از نزد خویش وارثی به من عطا فرما.