مَا

كَانَ

لِلَّهِ

أَن

يَتَّخِذَ

مِن

وَلَدٖۖ

سُبۡحَٰنَهُۥٓۚ

إِذَا

قَضَىٰٓ

أَمۡرٗا

فَإِنَّمَا

يَقُولُ

لَهُۥ

كُن

فَيَكُونُ

٣٥

(هرگز) شایسته الله نیست که فرزندی برگیرد، او منزه است، هرگاه کاری را فرمان دهد (و بخواهد)، فقط به آن می‌گوید: «موجود شو» پس (بی‌درنگ) موجود می‌شود.