فَكُلِي

وَٱشۡرَبِي

وَقَرِّي

عَيۡنٗاۖ

فَإِمَّا

تَرَيِنَّ

مِنَ

ٱلۡبَشَرِ

أَحَدٗا

فَقُولِيٓ

إِنِّي

نَذَرۡتُ

لِلرَّحۡمَٰنِ

صَوۡمٗا

فَلَنۡ

أُكَلِّمَ

ٱلۡيَوۡمَ

إِنسِيّٗا

٢٦

پس (از آن) بخور و (از آب چشمه) بنوش، و دیدگان را (به این مولود) روشن دار، پس اگر کسی از انسان‌ها را دیدی (با اشاره) بگو: «همانا من برای (الله) رحمان روزه (سکوت) نذر کرده‌ام، لذا امروز با هیچ بشری سخن نمی‌گویم».