وَوَصَّيۡنَا

ٱلۡإِنسَٰنَ

بِوَٰلِدَيۡهِ

حَمَلَتۡهُ

أُمُّهُۥ

وَهۡنًا

عَلَىٰ

وَهۡنٖ

وَفِصَٰلُهُۥ

فِي

عَامَيۡنِ

أَنِ

ٱشۡكُرۡ

لِي

وَلِوَٰلِدَيۡكَ

إِلَيَّ

ٱلۡمَصِيرُ

١٤

و به انسان دربارۀ پدر و مادرش سفارش کردیم، مادرش او را با ناتوانی روی ناتوانی حمل کرد، و از شیر باز گرفتنش در دو سال است، (آری، سفارش کردیم) که برای من و برای پدر و مادرت شکر به جای آور که باز‌گشت (همۀ شما) به سوی من است.