كَذَٰلِكَ

أَرۡسَلۡنَٰكَ

فِيٓ

أُمَّةٖ

قَدۡ

خَلَتۡ

مِن

قَبۡلِهَآ

أُمَمٞ

لِّتَتۡلُوَاْ

عَلَيۡهِمُ

ٱلَّذِيٓ

أَوۡحَيۡنَآ

إِلَيۡكَ

وَهُمۡ

يَكۡفُرُونَ

بِٱلرَّحۡمَٰنِۚ

قُلۡ

هُوَ

رَبِّي

لَآ

إِلَٰهَ

إِلَّا

هُوَ

عَلَيۡهِ

تَوَكَّلۡتُ

وَإِلَيۡهِ

مَتَابِ

٣٠

(ای پیامبر!) این گونه تو را در (میان) امتی فرستادیم که پیش از آن‌ها امت‌های (دیگر، بودند و) رفتند، تا آنچه را به تو وحی کردیم بر آن‌ها بخوانی، در حالی‌که آن‌ها به (الله) رحمان کفر می‌ورزند. بگو: «او پروردگار من است، معبودی (به حق) جز او نیست، بر او توکل کردم، و بازگشتم به سوی اوست».