وَيَسۡتَفۡتُونَكَ

فِي

ٱلنِّسَآءِۖ

قُلِ

ٱللَّهُ

يُفۡتِيكُمۡ

فِيهِنَّ

وَمَا

يُتۡلَىٰ

عَلَيۡكُمۡ

فِي

ٱلۡكِتَٰبِ

فِي

يَتَٰمَى

ٱلنِّسَآءِ

ٱلَّٰتِي

لَا

تُؤۡتُونَهُنَّ

مَا

كُتِبَ

لَهُنَّ

وَتَرۡغَبُونَ

أَن

تَنكِحُوهُنَّ

وَٱلۡمُسۡتَضۡعَفِينَ

مِنَ

ٱلۡوِلۡدَٰنِ

وَأَن

تَقُومُواْ

لِلۡيَتَٰمَىٰ

بِٱلۡقِسۡطِۚ

وَمَا

تَفۡعَلُواْ

مِنۡ

خَيۡرٖ

فَإِنَّ

ٱللَّهَ

كَانَ

بِهِۦ

عَلِيمٗا

١٢٧

از تو (ای پیامبر) دربارۀ زنان فتوا می‌خواهند، بگو: الله درباره آنان به شما فتوا می‌دهد و (همچنین) آنچه در کتاب (= قرآن کریم) بر شما خوانده می‌شود؛ دربارۀ زنان یتیمی که آنچه را که برای آنان مقرر شده‌است (از مهر و میراث و حقوق) به آن‌ها نمی‌دهید، و می‌خواهید که با آن‌ها ازدواج کنید. و (نیز به شما توصیه می‌کند و فتوا می‌دهد در مورد) کودکان صغیر ناتوان، و اینکه با یتیمان به عدالت رفتار کنید، و آنچه از نیکی‌ها انجام می‌دهید، الله به آن آگاه است.