أَمۡ

لَهُمۡ

شُرَكَٰٓؤُاْ

شَرَعُواْ

لَهُم

مِّنَ

ٱلدِّينِ

مَا

لَمۡ

يَأۡذَنۢ

بِهِ

ٱللَّهُۚ

وَلَوۡلَا

كَلِمَةُ

ٱلۡفَصۡلِ

لَقُضِيَ

بَيۡنَهُمۡۗ

وَإِنَّ

ٱلظَّٰلِمِينَ

لَهُمۡ

عَذَابٌ

أَلِيمٞ

٢١

آیا (مشرکان) معبودانی دارند که بدون اجازۀ الله آیینی برای آن‌ها مقرر داشته‌اند؟! و اگر وعدۀ فیصله بخش (سابق، در تأخیر عذاب‌شان) نبود، یقیناً در میان آن‌ها داوری می‌شد، و بی‌گمان برای ستمکاران عذابی دردناک است.