أَشِحَّةً

عَلَيۡكُمۡۖ

فَإِذَا

جَآءَ

ٱلۡخَوۡفُ

رَأَيۡتَهُمۡ

يَنظُرُونَ

إِلَيۡكَ

تَدُورُ

أَعۡيُنُهُمۡ

كَٱلَّذِي

يُغۡشَىٰ

عَلَيۡهِ

مِنَ

ٱلۡمَوۡتِۖ

فَإِذَا

ذَهَبَ

ٱلۡخَوۡفُ

سَلَقُوكُم

بِأَلۡسِنَةٍ

حِدَادٍ

أَشِحَّةً

عَلَى

ٱلۡخَيۡرِۚ

أُوْلَٰٓئِكَ

لَمۡ

يُؤۡمِنُواْ

فَأَحۡبَطَ

ٱللَّهُ

أَعۡمَٰلَهُمۡۚ

وَكَانَ

ذَٰلِكَ

عَلَى

ٱللَّهِ

يَسِيرٗا

١٩

(در حالی‌که) آن‌ها بر شما بخل می‌ورزند، پس هنگامی‌که (زمان) ترس (پیش) آید، می‌بینی که به تو نگاه می‌کنند، در حالی‌که چشم‌هایشان (در حدقه) می‌چرخد، مانند کسی‌که از (سکرات) مرگ بی هوش شده باشد، پس چون ترس (و وحشت) بر طرف شد، شما را با زبان‌های تیز (و تند خود) می‌رنجانند، در حالی‌که بر مال (غنایم) سخت حریص و آزمندند، اینان (هرگز) ایمان نیاورده‌اند، لذا الله اعمال‌شان را تباه (و نابود) کرد، و این (کار) بر الله آسان است.