وَلَمَّا

جَآءَ

أَمۡرُنَا

نَجَّيۡنَا

شُعَيۡبٗا

وَٱلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

مَعَهُۥ

بِرَحۡمَةٖ

مِّنَّا

وَأَخَذَتِ

ٱلَّذِينَ

ظَلَمُواْ

ٱلصَّيۡحَةُ

فَأَصۡبَحُواْ

فِي

دِيَٰرِهِمۡ

جَٰثِمِينَ

٩٤

و چون فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمتی از (سوی) خود نجات دادیم و کسانی را که ستم کردند؛ صیحه‌ای (= بانگی مرگبار) فرو گرفت، پس در دیار خود به رو افتادند (و مردند).